De Niro Wzrost – Robert Anthony DeNiro Jr. to amerykański aktor, reżyser i producent filmowy, który zdobył dwa Oscary za role w „Ojcu chrzestnym II” i „Wściekłym byku”. Jego filmy zarobiły ponad 2,2 miliarda dolarów w kasach na całym świecie, co czyni go jednym z najbardziej dochodowych aktorów w historii kina. Ale nigdy nie przestał być częścią życia swojego syna.
Syn artysty Virginia Admiral oraz rzeźbiarza i malarza abstrakcyjnego Roberta Henry’ego De Niro, urodził się w Nowym Jorku w katolickiej rodzinie. Był potomkiem ojca Włocha i Irlandczyka oraz matki Holenderki, Francuzki i Niemki. Giovanni De Niro i Angelina Mercurio, włoscy pradziadkowie Roberta, wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych z Ferrazzano.
Jego babka ze strony ojca, Helen O’Reilly, była prawnuczką Edwarda O’Reilly’ego, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych z Irlandii. Jego rodzice wynajęli mieszkanie na piętrze w dzielnicy Greenwich Village w Nowym Jorku po spotkaniu na zajęciach z malarstwa. Jego rodzice rozwiedli się w 1945 roku, niedługo po jego urodzeniu. Po pogodzeniu się ze swoim homoseksualizmem Robert Sr. porzucił matkę i syna, Roberta Jr., wówczas 3-letniego.
Robert De Niro był wychowywany przez matkę w dzielnicy Little Italy na Manhattanie w Nowym Jorku. Stał się znany jako „Bobby Milk” i „Robden” po dołączeniu do ulicznego gangu. Przez sześć lat był uczniem Manhattan’s Public School 41. W wieku dziesięciu lat zadebiutował na scenie jako tchórzliwy lew w interpretacji Czarnoksiężnika z krainy Oz L. Franka Bauma dzięki szkoleniu w Dramatic Workshop.
Zarówno Elisabeth Irwin High School, jak i Little Red School House przyczyniły się do jego edukacji. Zaczął w High School of Music and Art, ale wkrótce przeniósł się do IS 71, Charles Evans Hughes Junior High School, publicznego liceum. Po ukończeniu McBurney uczęszczał do Rhodes Preparatory School. Po jego śmierci Robert De Niro zadedykował mu swój film A Bronx Tale z 1993 roku jako dedykację reżysera.
Opuścił szkołę średnią w wieku 16 lat, aby rozwijać swoje zainteresowania sztuką i kinem, co pomogło mu przezwyciężyć nieśmiałość. Tam zetknął się z technikami systemu Stanisławskiego, studiując aktorstwo u Lee Strasberga w Actors Studio i Stelli Adler w Stella Adler Conservatory. The Wedding Party, komedia wyreżyserowana przez Briana De Palmę, z Jill Clayburgh w roli Cecila, była jego debiutem kinowym w 1963 roku.
Następnie zagrał siostrzeńca Dyanne Thorne w krótkim dramacie Spotkanie z Dyanne Thorne, w którym Thorne ponownie spotyka się z matką i chłopca, którego oddała do adopcji. Zagrał patrona restauracji we francuskim komediodramacie Three Rooms in Manhattan z Annie Girardot w roli głównej oraz hipisa we francusko-włoskim dramacie Young Wolves .
Zagrał główną rolę Jona Rubina w dwóch filmach Briana De Palmy: satyrycznej komedii Pozdrowienia jako weteran wojny w Wietnamie oraz czarnej komedii Cześć, mamo! z Charlesem Durningiem jako początkującym filmowcem i podglądaczem. Aktor starał się wcześniej o role Sonny’ego Corleone, Michaela Corleone, Carla Rizziego i Pauliego Gatto w filmie Ojciec chrzestny.
Dwa filmy Jordana Leondopoulosa przedstawiają śmierć montażysty pracującego nad dokumentem Nixona i filmem porno zatytułowanym Sam „Sammy” Nicoletti: dramat neo-noir Sam’s Song z Sybil Danning i radykalnie odmienny montaż Cannon Films The Swap / Line of Fire . Zagrał uzależnionego od narkotyków Lloyda Barkera w Bloody Mama Rogera Cormana, w którym wystąpiła Shelley Winters i był oparty na życiu Ma Barker.
W trakcie filmu Bang the Drum Over z czasem wyrósł na rolę Bruce’a Pearsona, najbiedniejszego gracza w baseball, który dowiaduje się, że ma śmiertelnego raka, obok Michaela Moriarty’ego. Kiedy w 1974 roku został obsadzony jako młody Don Vito Corleone w filmie Francisa Coppoli Ojciec chrzestny II, przeniósł się na Sycylię, aby zanurzyć się w tamtejszej kulturze i udoskonalić swój występ.
De Niro zdobył Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w filmie Ojciec chrzestny II. Ponieważ Robert nie mógł uczestniczyć w ceremonii, Coppola odebrał nagrodę w jego imieniu. Jednocześnie przeszedł do historii jako pierwszy aktor, który zdobył Oscara za kreację filmową w całości w języku innym niż angielski; w tym przypadku była to różnorodność dialektów sycylijskich.
Tylko dwóch aktorów w historii zdobyło Oscara za rolę tej samej postaci. Tylko raz, w Grze, Brando i De Niro dzielili czas na ekranie. Film 1900 z 1976 roku, wyreżyserowany przez Bernardo Bertolucciego , przedstawiał go jako jednego z dwóch przyjaciół z dzieciństwa – właściciela ziemskiego Alfredo Berlinghieri i chłopa Olmo Dalca – którzy są świadkami i biorą udział w konfliktach politycznych między faszyzmem a komunizmem we Włoszech przed I wojną światową .
Dwa lata później, w Łowcy jeleni Michaela Cimino, był nominowany do Oscara za rolę Michaela „Mike’a” Vronsky’ego, człowieka, który wraz z dwoma kumplami zostaje wzięty do niewoli w Wietnamie. Jego pierwszym przedstawieniem na Broadwayu był Kuba i jego miś z 1986 roku, z udziałem Ralpha Macchio. W 1987 roku otrzymał nagrodę Theatre World Award.
W 2016 roku zadebiutował jako reżyser na Broadwayu przedstawieniem A Bronx Opowieść. Jego głos został użyty w roli Dona Lino w filmie animowanym Goodfellas z 2004 roku . W tym samym roku pojawił się także w przebojowej komedii Poznajcie rodziców. Jego scenariusze, kostiumy i rekwizyty zostały zaprezentowane na University of Texas w Austin’s Harry Ransom Center w 2006 roku. Wystawa została otwarta dla publiczności 27 kwietnia 2009 roku.
De Niro zaproponowano rolę w The Departed , ale odmówił z powodu swojego zaangażowania w The Good Agent . Niestety, byłem zbyt zajęty produkcją The Good Agent, aby wziąć udział. Próbowałem wymyślić sposób, aby przyczynić się do projektu, gdy był on rozwijany, ale nie byłem w stanie. Wraz z Mattem Damonem, Angeliną Jolie i Joe Pesci — z którymi Robert pracował już wcześniej — w filmie The Good Agent, Robert wyreżyserował także ten film.
