Elton John Nie Żyje – Hercules Elton John to brytyjski muzyk, który występował jako piosenkarz, pianista, a nawet aktor. Elton John jest działaczem społecznym i twórcą Fundacji Elton John AIDS. Wraz z Berniem Taupinem, z którym współpracuje od 1967 roku, wydał ponad 30 albumów studyjnych. Płyta nie odniosła sukcesu komercyjnego, sprzedając się tylko w kilku tysiącach egzemplarzy.
Jest jednym z najbardziej szanowanych muzyków wszechczasów, z rekordową sprzedażą przekraczającą 300 milionów egzemplarzy. Sprzedaż jego albumów studyjnych i kompilacji w Stanach Zjednoczonych przyniosła mu w sumie 15 różnych certyfikatów: jeden diament, jeden 16-krotną platynę, jeden 7-krotną platynę, dwa 5-krotną platynę, cztery podwójne platyny, 14 platyn i 12 złotych.
Wydał wiele hitów z list przebojów, takich jak „Your Song”, „Rocket Man”, „Crocodile Rock”, „Goodbye Yellow Brick Road”, „Don’t Go Breaking My Heart”, „Don’t Let the Sun Go Down on Me”, „Przepraszam wydaje się być najtrudniejszą rzeczą na świecie”, „Niebieskie oczy”, piosenki takie jak „Wciąż stoję”, „Nikita”, „Po to są przyjaciele” i „Sac Oscar, Zdobywca Złotego Globu, Grammy i Tony Award.
Zdobywca sześciu nagród Grammy, czterech Brit Awards, dwóch Oscarów i Złotego Globu. Jest członkiem dwóch Hall of Fame: Rock & Roll Hall of Fame i Songwriters Hall of Fame. Na liście „100 największych artystów wszechczasów” magazynu Rolling Stone w 2004 roku uplasował się na 49. miejscu. Według „Billboardu” w 2008 roku zajął trzecie miejsce wśród najbardziej utytułowanych muzyków wszechczasów.
The Songwriters Hall of Fame uhonorował go z nagrodą Johnny’ego Mercera w 2013 roku. Reginald Kenneth Dwight urodził się w domu komunalnym swojej babki ze strony matki na obrzeżach Londynu przy 55 Hill Road. Jego rodzice, Sheila Harris z domu i Stanley Dwight, pobrali się w styczniu 1945 roku, a on jest ich synem. Aby rozpowszechnić informacje o albumie, zaczął dawać solowe występy.
Swoją przyszłą żonę poznał na koncercie w North Harrow; jego matka była dostawcą mleka, a jego ojciec służył w Królewskich Siłach Powietrznych i był amatorskim trębaczem. John wielokrotnie powtarzał w wywiadach, że on i jego rodzice mieli napięte stosunki z powodu ich ciągłych kłótni. Powiedział, że lepiej dogaduje się z mamą niż z tatą.
Jego matka była socjopatą, jak powiedział CBS Sunday Morning, podczas gdy jego ojciec był nieobecny i krytyczny wobec zachowania i wyglądu syna, między innymi w artykule z 2019 roku dla „The Guardian” Jego matka była kłótliwa i skłonna do mrocznych nastrojów, podczas gdy jego ojciec był surowy i emocjonalnie powściągliwy. Pamiętam tylko lodowatą ciszę lub ryk kłótni, ilekroć byli razem.
Przez większość czasu debaty koncentrowały się na moim wychowaniu i pochodzeniu. Ukrył się w swoim pokoju, słuchając muzyki i czytając komiksy, aby nie słyszeć kłótni rodziców. Jego rodzice rozwiedli się i ponownie pobrali, gdy miał 13 lat, a Sheila poślubiła Freda Farebrothera. Po pobycie w Bluesology, które zakończyło się w grudniu 1967 roku, rozpoczął karierę solową i za swoje wysiłki założył wytwórnię Dick James Music.
Kiedy miał zaledwie siedem lat, został zapisany na formalne szkolenie. Po rozpoczęciu nauki w County Grammar School w Pinner w 1958 roku otrzymał stypendium dla juniorów w Królewskiej Akademii Muzycznej, gdzie uczęszczał na zajęcia i występował w soboty. utwory muzyczne Chopina, Mozarta, Beethovena i Bacha. Po pięciu długich latach zrezygnował.
W wieku 15 lat, za namową ojczyma, zaczął pracować jako weekendowy pianista w pubie Northwood Hill, gdzie wykonywał mieszankę ulubionych pubów i muzyki country takich artystów jak Jim Reeves, Elvis Presley, Johnnie Ray i Al Johnson. Spędził także kilka miesięcy występując z The Corvettes w lokalnych ośrodkach młodzieżowych. Zdecydował się porzucić studia w Królewskiej Akademii Muzycznej, gdy miał zaledwie 17 lat.
Bluesology, w którym grał na pianinie i organach, powstało w 1964 roku po tym, jak poznał wokalistę Longa, Johna Baldry’ego i saksofonistę Eltona Deana. Koncertowali z takimi artystami, jak Patti LaBelle, Major Lance, Fontella Bass i Lee Dorsey, i wydali razem dwie piosenki. Młody Reginald Dwight studiował w londyńskiej Royal Academy of Music.
Miał dość grania z Bluesology i odpowiedział na ogłoszenie w gazecie wytwórni Liberty poszukującej nowych talentów, nagrywając kilka piosenek, ale przedstawiciele nie byli zainteresowani. Po przesłuchaniu producent wytwórni, Ray Williams, wysłał mu stos tekstów Berniego Taupina i obaj rozpoczęli współpracę. Zaczęli współpracować nad melodiami w celu licencjonowania ich innym wykonawcom.
Jego pseudonim sceniczny pochodził od legend bluesologii, Eltona Deana i Long Johna Baldry’ego, a swoją pierwszą piosenkę „I’ve Been Loving You” nagrał w marcu 1968 roku pod pseudonimem Elton John. Od najmłodszych lat miał naturalny talent muzyczny, aw wieku trzech lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, na którym grał na rodzinnych spotkaniach.
Sesje z Tomem Jonesem, The Scaffold, The Barron Knights i Tonym Kingiem, a także popularne okładki do kolekcji Marble Arch sprzedawane w sklepach spożywczych zapewniły mu dodatkowy dochód. Amerykański zespół Three Dog Night wykonał cover hipiosenkę „Lady Samantha” na swój album i puszczali ją w radiu po jej wydaniu w styczniu 1969 roku.
Ponadto był współautorem utworu „I Can’t Go on Living Without You” z Berniem Tuplinem, który Lulu zaśpiewał w programie A Song for Europe wybierając propozycję reprezentowania Wielkiej Brytanii w 14. Konkursie Piosenki Eurowizji. W tym czasie on i Tuplin komponowali także piosenki dla Cilla Black i Engelbert Humperdinck. 6 czerwca 1969 roku wydał Empty Sky, swój debiutancki solowy album studyjny dla DJM.
