Jan A.p. Kaczmarek Choroba -Jan Andrzej Paweł Kaczmarek to polski kompozytor. Skomponował muzykę do ponad siedemdziesięciu filmów i filmów dokumentalnych, w tym nagrodzonego Oscarem i nagrodą National Board of Review Finding Neverland. Hachi: A Dog’s Tale, Unfaithful, Evening, The Visitor i Washington Square również zebrały dobre recenzje. Kaczmarek, Jan A.P., urodził się w Koninie w 1953 roku. Studiował na Uniwersytecie im.
Adama Mickiewicza w Poznaniu i uzyskał prawo Dyplom uzyskał w 1977 r., koncentrując się na teorii prawa i filozofii prawa. Pod koniec lat 70. Kaczmarek rozpoczął współpracę z Jerzym Grotowskim i Laboratorium Teatru Eksperymentalnego. W 1977 założył Orkiestrę Ósmego Dnia. Music for the End był jego debiutem wydanym przez Flying Fish Records,
wytwórnię z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Kaczmarek przeniósł się do Los Angeles w Stanach Zjednoczonych w 1989 roku. Jego przypadkowa ścieżka dźwiękowa do „Tis Pity She’s a Whore” przyniosła mu Dramat 1992 Desk Award za wybitną muzykę w sztuce. Sony Classical, Decca, Varèse Sarabande, Verve, Epic,
Milan i Savitor Records wydały nagrania jego muzyki. Koncertuje w Ameryce i Europie. Kaczmarek wraz z redaktorem muzycznym Christopherem Kennedym zdobyli Oscara za najlepszą muzykę oryginalną do Marca Forstera Marzyciel w 2005 roku. Kaczmarek był nominowany do Złotego Globu i nagrody Anthony’ego Asquitha BAFTA za osiągnięcia w dziedzinie muzyki filmowej,
a ostatecznie otrzymał nagrodę za najlepszą muzykę roku przyznawaną przez National Board of Review. Oprócz twórczości filmowej Kaczmarek skomponował dwa utwory symfoniczne i chóralne na ważne polskie rocznice: Kantata dla wolności napisana z okazji 25-lecia ruchu Solidarność oraz Oratorium 1956 , napisany z okazji 50.
rocznicy krwawego powstania przeciwko totalitarnemu rządowi w Poznaniu. Telewizja ogólnopolska transmitowała na żywo relacje z obu startów. Koncert Jankiela, Otwarte okno i Fanfare A2 to tylko niektóre z koncertowych kompozycji kompozytora. Opera Universa – Opera Otwarta, skomponowana z okazji 650-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego,
miała swoją światową premierę 10 maja 2014 roku na krakowskim Rynku Głównym. W lutym 2017 roku w Gdyni miał swoją premierę ostatni gigantyczny utwór Jana, Emigra – The Neverending Symphony. Kaczmarek należy do Europejskiej Akademii Filmowej, Polskiej Akademii Filmowej oraz Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej.
W 2007 roku Kaczmarek podjął starania o założenie instytutu filmowego w rodzinnej Polsce. Ma nadzieję, że nowy instytut będzie wzorowany na Sundance Institute, tak aby stał się europejskim centrum tworzenia innowacyjnych dzieł kina, teatru, muzyki i nowych mediów. W 2010 roku powołał do życia Instytut Rozbitek, czyli Instytut Rozbitek.
Jego wybitne osiągnięcia artystyczne i działalność na rzecz polskiej kultury za granicą przyniosły mu 1 lipca 2015 roku Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Kaczmarek jest twórcą i dyrektorem artystycznym Transatlantyk Festival.2023, został uhonorowany za twórczość w polskim kinie Polską Nagrodą Filmową za całokształt twórczości.
Polski kompozytor Jan Andrzej Paweł Kaczmarek urodził się 29 kwietnia 1953 roku w Koninie. Kompozytor około 70 ścieżek dźwiękowych do filmów fabularnych i dokumentalnych, m.in. pracuje dla teatru polskiego i amerykańskiego. Muzyka do Dreamer zdobyła Oscara w 2005 roku. Mistrz gry na dwustrunowym instrumencie znanym jako Fischer’s Fidola.
W 1983 roku opracował w Poznaniu instrument niewkacz wraz z lutnikami Stefanem i Jakubem Niewczykami, których projekt inspirowany był fidolą Fischera. Dyrektor i założyciel Międzynarodowego Festiwalu Filmów i Muzyki Transatlantyk, który nadzorował imprezy w Poznaniu, Łodzi i na Śląsku. go do Filharmonii Poznańskiej, gdy był bardzo mały.
Jego dziadek był znakomitym skrzypkiem, który często występował z innymi muzykami z okolicy w kinach. Zaczął grać na pianinie i chodził na lekcje. Komponując najpierw muzykę do hymnu szkolnego, a następnie podkład muzyczny do przedstawień szkolnych, zyskał popularność w I Liceum w Koninie. Początkowo planował zostać dyplomatą,
ale zmienił zdanie i zapisał się na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza na Wydziale Prawa i Administracji w Poznaniu. Seminarium profesora Zygmunta Ziembiskiego na Wydziale Teorii Państwa i Prawa UAM w Poznaniu. Jego kariera muzyczna nabrała rozpędu podczas stażu w eksperymentalnym Teatrze Laboratorium Jerzego Grotowskiego.
Od 1977 do 1979 współpracował z Teatrem Ósmego Dnia i towarzyszącą mu orkiestrą kameralną, a od 1978 do 1988 z Teatrem Polskim w Poznaniu. Po pierwszej trasie koncertowej po Stanach Zjednoczonych wszedł do studia z Flying Fish Records w Chicago, aby nagrać swój debiutancki album, zatytułowany Music for the End.
W 1989 roku przeniósł się do Los Angeles na stałe. Tis Pity She’s a Whore Joanne Akalaitis, wykonany w ramach The New York Shakespeare Festival w 1992 roku, przyniósł mu nagrodę New York Critics’ Drama Desk Award dla najlepszej muzyki teatralnejRoku. Często koncertował w Stanach Zjednoczonych i Europie,
a jego dyskografia obejmuje płyty Sony Classical, Decca, Varèse Sarabande, Milan i Savitor Records. Został wprowadzony zarówno do Europejskiej Akademii Filmowej, jak i Amerykańskiej Akademii Filmowej. Za pracę nad ścieżką dźwiękową do filmu Quo vadis z 2001 roku był nominowany do nagrody Orła w tym samym roku. Jego ścieżka dźwiękowa do Marca Forstera Marzyciel,
wydany w 2005 roku, przyniosła mu Oscara. Muzyka do filmu przyniosła mu także nominacje do Złotego Globu i Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej, a także nagrodę National Board of Review dla najlepszego kompozytora. Latem tego samego roku władze województwa pomorskiego zleciły mu napisanie muzyki upamiętniającej działalność „Solidarności”.
W rezultacie w sierpniu w Gdańsku świętowano 25-lecie Solidarności, a we wrześniu w Poznaniu po raz pierwszy wykonano koncertowo Kantatę o wolności. Oratorium 1956 kompozytor napisał w 2006 roku, a jego światowa premiera miała miejsce w 50.
rocznicę poznańskiego powstania czerwcowego, 28 czerwca. Spektakl tańca nowoczesnego Alexanderplatz w choreografii Pauliny Wycichowskiej z okazji 20. rocznicy upadku muru berlińskiego i rozmów Okrągłego Stołu,
