Janusz Rewiński Nie Żyje – Podczas swojej pierwszej kadencji w Sejmie Janusz Rewiński był w Polsce aktorem, satyrykiem i politykiem. Jego rodzina pochodzi z Wołynia, niedaleko Równego, gdzie się urodził. Po ukończeniu Wrocławskiego Technikum Budowy Silników Lotniczych, w 1972 roku rozpoczął studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.
W czasie studiów był członkiem Piwnicy Pod Baranami i Spotkań z Balladą pod dyrekcją Wiesława Dymnego. Jako aktor Teatru Polskiego w Poznaniu występował w rolach Wacława i Papkina w Zemście Aleksandra Fredry. Po dobrym debiucie w Poznaniu związał się na kilka lat z Zenonem Laskowikiem w kabarecie Tey.
Zasłynął rolą twardego reżysera teatralnego „Miśka” w Kabarecie Olgi Lipińskiej. Podróże i Kilera pana Kleksa to tylko dwa z jego licznych występów kinowych. Tygrysy Europy i Zmiany to jedne z jego innych występów w serialach telewizyjnych. Często portretował potężnych i ostentacyjnych mężczyzn. Świat według Kiepskich był serialem komediowym, a on odrzucił możliwość zagrania Ferdynanda Kiepskiego.
Powracając w 1993 roku do Kabaretu Olgi Lipińskiej, po dwuletniej przerwie w okresie pełnienia funkcji posła, powrócił na stanowisko Miśka i podjął próbę dostosowania zespołu do wymogów gospodarki rynkowej. Od 1998 do 2004 roku regularnie występował w kabarecie TVN Ale Plama u boku Krzysztofa Piaseckiego. Program TVP1 Szkoda mówić, który współtworzył on i Krzysztof Piasecki.
Od września do października 2010 roku wraz z dziennikarką Joanną Fudalą prowadził w tej samej stacji zakulisowy program Siara. W 2011 roku zgolił swoją charakterystyczną brodę na potrzeby kampanii reklamowej marki Wilkinson. Pracę felietonisty tygodnika „W Sieci” rozpoczął w 2013 roku i kontynuował do 2019 roku.
Program telewizyjny Beer Scouts włączył go do swojej produkcji. Pomógł założyć stowarzyszenie „Skauci Piwni” na początku lat 90., kiedy spektakl przeżywał szczyt popularności; to właśnie ta fundacja dała początek Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. W 1991 roku został wybrany na posła do parlamentu I kadencji z listy kandydatów tej partii.
Stał na czele polskiej frakcji PPPP w Sejmie, która ostatecznie stała się znana jako Polski Program Gospodarczy; w 1992 wraz z innymi członkami programu współtworzył wraz z Kongresem Liberalno-Demokratycznym Polski Program Liberalny. W tym samym roku zwolennicy Leszka Bubla usunęli go ze stanowiska prezesa PPPP.
Przestał angażować się w politykę po nieudanej próbie reelekcji w 1993 roku z listy KLD. W wyborach prezydenckich w 2010 roku dołączył do ugrupowania popierającego Jarosława Kaczyńskiego. Do kampanii Andrzeja Dudy dołączył w 2015 r. W spocie wyborczym PiS pojawił się w 2019 r., tuż przed wyborami do Sejmu i Senatu.
Zasiadał w zarządach Unitra Multimedia i Centrum Komputerowe Bonair USA, gdzie pełnił także funkcję prezesa. Jego przyszłość wiązała się z karierą w rolnictwie i hodowli. Otrzymał medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w 2016 r. i srebrny medal w 2010 r. Jest żonaty z aktorką Iwoną Biernacką. Moi synowie Jonasz i Aleksander Rewińscy nazywają mnie tatą.
Jak obecnie wygląda życie Janusza Rewińskiego? „Nie potrzebuję moich synów”
W PRL Rewiński zasłynął jako satyryk zawzięcie wyśmiewający absurdalność życia codziennego. Po wcieleniu się w kultową Siarę w przebojowej komedii „Killer” z lat 90., cieszył się wówczas jeszcze większą sławą. Gościnnie wystąpił także w „Zmiennicy” i „Tygrysach Europy”. Posiadał majątek niedaleko Mińska Mazowieckiego, gdzie zamieszkiwał we wsi Nowodwór.
Program telewizyjny i stowarzyszenie „Skauci Piwni” zostały założone na początku lat 90. przez Janusza Rewińskiego. Korzystając z listy tej partii, został wybrany na swoją pierwszą kadencję w parlamencie w wyborach w 1991 roku. Nadzorował w Sejmie frakcję Duże Piwo PPPP, która później przekształciła się w Polski Program Gospodarczy.
W 1992 wraz z innymi posłami KLD był współzałożycielem Programu Polskiego Liberalizmu, w którym skupiała większość jego członków. W tym samym roku zwolennicy Leszka Bubla zdetronizowali go ze stanowiska prezesa PPPP. Odszedł od polityki w 1993 r. po nieudanej próbie reelekcji z ramienia liberała.
Janusz Rewiński po rzuceniu występów mieszka obecnie na wsi. Siara z Kilery odcina się teraz od wszystkich, nawet od swojej rodziny.
Mimo wielu legendarnych ról pozostaje poza centrum uwagi. Jego dorobek obejmuje między innymi Podróże pana Kleksa, Tygrysy Europy i Zmienni. Niemniej jednak najważniejszą rolą Janusza Rewińskiego jest niewątpliwie Stefan „Siara” Siarzewski w kultowym klasyku „Killer”. Ale minęły lata, odkąd ostatni raz widzieliśmy go na wydarzeniu medialnym.
Wycofał się ze społeczeństwa, przeszedł na wiejski tryb życia i niedawno się przyznałw wywiadzie przyznał, że jest tak samotny, że unika nawet najbliższych. Celem mojej wizyty w Piwnicy pod Baranami było upodobnienie się do ich życia. Wiesław Dymny mnie zadziwił. Przez tłum przepływał prąd elektryczny, wpływając na niego emocjonalnie. Aktor wciela się w rolę małego führera w kabarecie.
Od chwili wejścia na platformę z łatwością wie, jak rozśmieszyć publiczność. Taka osoba nie robi absolutnie nic, tylko stoi i gada. Bez przebrania, makijażu i zbroi, która go chroni, jest całkowicie odsłonięty. „Zawsze chciałem, żeby to była moja kariera” – powiedział „Polityce”. Wiele osób uważało go za wspaniałego aktora.
Wśród jego wynalazków znajdują się postacie z „Podmieńców”, „Pierścień i róża”, „Podróży pana Kleksa” i „Tygrysy Europy”. Największą sławę przyniosły mu role Stefana „Siary” Siarzewskiego w „Kilerze” i jego kontynuacji. Krótkie wejście Janusza Rewińskiego do polityki nastąpiło na początku lat 90. XX wieku.
Zasłynął dzięki roli „Siary” i obecnie jest w dużej mierze nieobecny w telewizji i filmie. Janusz Rewiński, o co mu chodzi?
Obecność Janusza Rewińskiego w kulturze popularnej jest wszechobecna. Często mówi się o roli, jaką odgrywa i o kwestiach, które wypowiada w komedii „Kiler” – zwłaszcza w kulturze memów. Od czasu do czasu Stefan „Siara” Siarzewski komentuje różne kwestie społeczne, polityczne, a nawet globalne. Z humorysty i performera przeszedł do rolnictwa, co wyróżnia Janusza Rewińskiego.
Dlaczego? Wyjaśnienie jest naprawdę przyziemne: branża rozrywkowa przestała mu dawać wytyczne. Ekonomia była dla niego raczej szczęśliwym zbiegiem okoliczności; pomogło mu przezwyciężyć niepokój i uniknąć pijaństwa. Sam satyryk polityczny został wybrany na posła na Sejm I kadencji przez Polską Partię Przyjaciół Piwa. Już wcześniej komentował polską politykę.
To jedyny aspekt sławy Janusza Rewińskiego, o którym mówił w wywiadzie dla magazynu „Świat & People”. Mimo to dwadzieścia lat temu był wybitną polską satyrą. Stare powiedzenie „raz w wózku, czasem poza wózkiem” pasuje do tej sytuacji. Wyróżnienie polega na tym, że pojazd Rewińskiego stoi obecnie w malowniczym miejscu niedaleko Mińska Mazowieckiego.
