Jet Lee Nie Żyje – Aktor, mistrz sztuk walki i filmowiec Jet Li pochodzi z Chin. Jest powszechnie uważany za czołową gwiazdę akcji, zwłaszcza w filmach o sztukach walki. W latach 90. zagrał w najpopularniejszej opowieści w kinie w Hongkongu Pewnego razu w Chinach oraz w filmie wuxia Bohater, które spotkały się z uznaniem krytyków. Występował także epizodycznie w kasowych hitach, takich jak Zabójcza broń 4 i seria Niezniszczalni.
Był najmłodszym z pięciorga dzieci, a jego tata zmarł, gdy miał zaledwie dwa lata. Dla własnego bezpieczeństwa jako najmłodszego zabrania się mu udziału w jakichkolwiek potencjalnie niebezpiecznych zajęciach przed rozpoczęciem szkoły. Jest genialnym małym uczonym, ma 8 lat. Zaczął uczyć się Wushu latem 1971 roku, ale to nie była jego kariera.
Szkoła wysyła dzieci do tego, co jest obecnie znane jako Pekińska Szkoła Sportu i Ćwiczeń, podczas gdy jest ona zamknięta w okresie letnim, aby uchronić je przed psotami. Chłopcy są losowo przydzielani do różnych sportów, a kiedy Jet dotyka Wushu – zbioru sztuk walki najczęściej określanych jako Kung-Fu poza Chinami – teoretycznie zaczyna od delikatnej i dobrze opracowanej choreografii.
Do końca lata tylko 20 dzieci z tysięcy będzie mogło regularnie uczęszczać na zajęcia Wushu; z pięciu uczniów ze szkoły Li będzie jedynym, który będzie uczęszczał na popołudniowe zajęcia, co sprawi, że program Wushu w jego szkole będzie powodem do dumy. Jinan w prowincji Shandong było gospodarzem pierwszych chińskich narodowych zawodów wushu od czasu rewolucji kulturalnej lat 60. w 1972 roku.
W końcu przechodzi przez rygorystyczny proces selekcji w szkole i zapisuje się na pełny etat, ale szybko przekonuje się, że będąc uczniem, nie ma pikników: podczas gdy jego przyjaciele odpoczywają w domu po szkole, on niestrudzenie trenuje, czasem nawet podczas ostrej pekińskiej zimy. Taniec, Opera Pekińska i oczywiście pokazy Wushu i Wing Chun są zaplanowane na to wydarzenie.
Li, mając zaledwie dziewięć lat, zabiera do domu wielki tytuł najlepszego wykonawcy, który nie ma podkategorii. Ten sam rok, w którym Chiny gościły mistrzostwa w tenisie stołowym, był także czasem wielkiego politycznego przebudzenia w kraju. Jet Li dołączył do grupy Wushu i ćwiczy bez wytchnienia, ponieważ wszystko, co nie jest perfekcyjne, nie jest tolerowane.
Władze, w tym minister obrony i minister spraw zagranicznych, biorą udział w turnieju na ogromnym stadionie w Pekinie. Młody Li został natychmiast przeniesiony do pekińskiej akademii sportowej, gdzie od tamtej pory sumiennie trenuje. Ze względu na podwójną rolę szkoły jako atrakcji turystycznej, oczekuje się, że wszyscy uczniowie będą cały czas pod ręką, aby robić pokazy Wushu dla gości.
Po rygorystycznym procesie selekcji w 1974 roku był jednym z 30 najlepszych praktykujących Wushu wybranych do reprezentowania Chin podczas demonstracyjnej trasy po Stanach Zjednoczonych. Trasa zatrzymała się w Honolulu, San Francisco, Nowym Jorku i Waszyngtonie. Grupa występuje również w Białym Domu, gdzie młody Li jest fotografowany obok Henry’ego Kissingera.
Wiele lat później Li przypomniał sobie, że ówczesny prezydent Richard Nixon podszedł do niego, pochwalił go i zapytał, czy byłby zainteresowany zostaniem ochroniarzem Nixona, gdy dorośnie. Zapytany, dlaczego chce bronić miliarda Chińczyków, których nazywa swoimi rodakami, Li powiedział, że nie chce bronić tylko jednej osoby. Ostateczny werdykt reżysera nie będzie imponujący: „Nieźle, chłopcze!” zawoła do prasy.
Czas mijał, aw czasopiśmie Times pojawił się artykuł o tym incydencie, z którego dowiedzieliśmy się między innymi, że Chińczycy uczą swoją młodzież reagowania retoryką patriotyczną. Wkrótce potem, kiedy Gerald Ford i Jimmy Carter ze Stanów Zjednoczonych składają wizytę państwową w Chinach, Li zostaje poproszony o dołączenie do oficjalnego zespołu powitalnego.
Kiedy w 1975 roku w Pekinie odbyła się inauguracyjna edycja Chińskich Igrzysk Narodowych po rewolucji kulturalnej, 12-letni Li walczył z dwukrotnie starszymi sportowcami. Li wygrywa wszystkie pięć wstępnych eliminacji, które odbyły się w Kunming w prowincji Yunnan. Ówczesny premier Chin, Zhou Enlai, odwiedził go z trupą Jeta i pochwalił fantastyczny występ.
Jednak podczas półfinału przypadkowo dźga się nożem w czoło, mimo wszystko kończy egzekucję, a potem odkrywa, że jego strój jest w połowie pełen krwi. Po tym, jak lekarz leczy ranę, zaleca Li, aby nie startował w finale, ale Li upiera się przy rywalizacji bez bandaży i ostatecznie wygrywa finał ze sportowcami znacznie starszymi od niego. Specjalnie dla niego napisali nawet rolę współgwiazdy.
Choć stoi na najwyższym stopniu podium, to i tak ustępuje tym, którzy zajęli drugie i trzecie miejsce. Był członkiem Beijing Wushu Team, który w latach 1976-1979 organizował wystawy wushu na całym świecie. W 1985 roku Jet Li brał udział w krajowych mistrzostwach Chin w boksie sanda i ostatecznie wygrał. Tymczasem chińskie studia filmowe skupiają się na młodym Li w ramach inicjatywy mającej na celu wejście na międzynarodowe rynki.
Chociaż aktorstwo i walka przed kamerą jest znacznie l Chociaż jest to bardziej wyczerpujące niż całodzienne ciężkie ćwiczenia, to i tak potrzeba prawie dwóch lat, aby zrobić zdjęcie, ponieważ Chiny to nie Hongkong. Jedynym minusem jest ciężka zima, a rola Li jako młodego mnicha wymaga od niego dokładnego ogolenia. Dlatego Yen Chang Hsin i Zhang Xinyan opublikowali Świątynię Shaolin w 1979 roku.
Produkt odniósł duży sukces w Republice Chińskiej, gdzie jest postrzegany jako kino reżimowe i jest wymagany do wyświetlania w kinach, a także na innych rynkach. Świątynia Shaolin zawiera dwie kontynuacje, Świątynia Shaolin 2: Dzieci z Shaolin i Świątynia Shaolin 3: Sztuki walki z Shaolin, oba wyreżyserowane przez mistrza z Hongkongu Liu Chia Lianga, który raczej nie będzie dobrze dogadywał się z Li, ponieważ jest przeciwny zatrudnianiu kaskaderów, których Li nie lubi.
