Mirosław Breguła Żona – Mój ojciec? Było ich wielu. Oczywiście mówimy o wspólnym chodzeniu na koncerty. Universe to duet, który był popularny w latach 90. W naszej podróży towarzyszyła nam ciocia Beatka ze strony ojca. Zarządzała stoiskiem, na którym fani mogli kupować gadżety i muzykę zespołu. Spotykałem się z nią dość często. Zwiedziliśmy całą Polskę, a nawet nie tylko.Tata koncertował dla ludności polskiej w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Fort Lauderdale to miasto niedaleko Miami i byłem tam z nim na przełomie tysiącleci. Odwiedziliśmy także Orlando i Wietrzne Miasto. To była fantastyczna przygoda.
Mam też miłe wspomnienia z naszych wspólnych doświadczeń związanych z jazdą na rowerze, zabawą i oglądaniem sportu. Istnieje wiele takich wspomnień, ale wątpię, by kogokolwiek to interesowało. śmiech Muzyka była stałym towarzyszem, gdy dorastaliśmy. Leżały tam setki albumów. W domu tata napisał wiele piosenek. Od czasu do czasu odwiedzał nas i grał całość, a przynajmniej wstęp. Wykonał melodię w improwizowanym języku, który przypominał angielski, z tekstem lub bez. śmiech Zaszczepił w nas miłość do muzyki, ale mam wrażenie, że wolałby, żebyśmy nie podejmowali jego zawodu. Nie byliśmy zainspirowani do gry, ale też nie zniechęceni.
Doskonale zdawał sobie sprawę z ciężaru chleba. Mój brat przez kilka lat uczył się gry na fortepianie w konserwatorium muzycznym. Ale teraz koncentruje się przede wszystkim na matematyce i statystyce, ponieważ są to jego ulubione dziedziny studiów.Podobnie jak ona, zdecydowałem się zmienić kurs. Pracowałem jako pisarz przez dekadę i jako rzecznik prasowy przez ostatnie kilka miesięcy, ale nie wiem nic o przemyśle muzycznym. W liceum chodziłam na warsztaty Elbiety Zapendowskiej, które odbywały się w nieistniejącym już MDK przy ul. Dbrowskiego w Chorzowie. Mój ojciec początkowo usłyszał, jak śpiewam na jednym z takich wydarzeń.
Po tym, jak usłyszał, jak gram, był pod takim wrażeniem, że przed śmiercią dwukrotnie poprosił mnie, abym wystąpił u jego boku na koncertach Universe. Wziąłem też udział w koncercie pożegnalnym, czego teraz bardzo żałuję. Wiele razy byłem bardzo bliski rozpoczęcia poważnej muzycznej przygody, ale z różnych powodów nigdy tego nie zrobiłem. Być może wszechświat sprzysiągł się, aby tak się stało. Mimo upływu czasu wiele osób nadal odwiedza je ponownie lub odkrywa je po raz pierwszy. To był wzruszający gest, a sam występ wywarł głębokie wrażenie na innych, z którymi o nim rozmawiałem.
Dla mnie to granie na „niskich” emocjach, gdy syn wykonuje cover „Kocham cię ojcze” dla swojego taty. Przyszło mi to do głowy znacznie później, a nawet wtedy nie wiedziałem.Oznaczało to początek okresu kosmicznego rozwoju, którego tata by nienawidził. Dziś nie jest dla mnie dobry dzień na pójście na ten koncert. Tata wyruszył w solową płytę i trasę koncertową kilka lat po wydaniu swojej pierwszej płyty. Koncerty Heńka przestały mu się podobać, bo grał tak dużo utworów, jakich spodziewała się publiczność. Miał tego dość. Mimo że próbował zamknąć rozdział “Universe”, tłum oszalał na punkcie starych ulubieńców i od razu rozpoznał nazwę zespołu. To był cel, którego nie był w stanie osiągnąć.
Jako nowoczesny hołd dla Mirka Bregui, występy zespołu przekształciły się w obsceniczne ekstrawagancje. Po prostu ulżyło mi, że mój ojciec nie będzie musiał być ich świadkiem. Obecna rzeczywistość diametralnie różni się od rzeczywistości Mirka Bregui. Zostały tylko identyczne piosenki, odarte z ich unikalnych cech. Wiele piosenek we Wszechświecie ma moim zdaniem ogromny potencjał komercyjny. Większość piosenek zespołu została napisana i zaaranżowana przez tatę. To samo można powiedzieć o tekstach, które również są bardzo introspekcyjne. Piosenki takie jak „It was May” i „Calling through silence” były kiedyś wielkimi hitami, ale napisał też kilka, które nie nadają się do słuchania w radiu.
Jak wspomniałem wcześniej, wiele jego piosenek zostało napisanych w zaciszu własnego domu. Nagrał swoje myśli i nagrał je na dyktafonie, siedząc w szafie. Zamykał się w swoim pokoju na całe godziny, palił papierosa za papierosem i pisał. Wydawał albo w pełni ukształtowaną piosenkę, albo jej „szkic”. To trudne zapytanie. Zacznijmy od tego, że moje życie zawodowe było totalną klapą. [śmiech] Moi współpracownicy czasami nie mają pojęcia, kim był Mirek Bregua i nigdy nie słyszeli o zespole Universe. Uczą się w końcu, zwykle przez przypadek. Niektórzy z moich współpracowników prawdopodobnie nadal nie wiedzą wszystkiego, co powinni wiedzieć.
Minęło kilka miesięcy, zanim ktoś przeczytał moje felietony w Dzienniku Zachodnim i domyślił się, że mogę być z nim powiązany. Nie potrafię powiedzieć, czy bycie synem Mirka Bregui miało wpływ na moje pisanie. Do pewnego stopnia tak. Wyniki mogą być czasami dość komiczne. Kiedyś rozmawiałem z szefem chorzowskiej organizacji. Pewnego dnia zapytał: „Czy przypadkiem nie jesteście rodziną…”, po czym przerwał. Przetwarzanie zajęło mi sekundę, ale potem powiedziałem: „Tak, jestem synem Mirka Bregui”, tylkoy, aby dowiedzieć się, że miał na myśli zupełnie inną Bregua. Musiał sobie powtarzać, że jego ojciec prowadził zespół.
Są jednak sytuacje, w których wcale nie jest to zabawne. Celowo lub nie, przypadkowi nieznajomi na ulicy często mówią mi okrutne rzeczy. Ponadto byłem bombardowany obraźliwymi wiadomościami i e-mailami. Nie rozpamiętuję na co dzień tego, że jestem synem Mirka Bregui. Raz na jakiś czas ktoś zwróci mi na to uwagę, ale to dużo rzadziej niż kilka, kilka lat temu. Właściwie wątpię. Tata nie był typem wykonawcy, który brał udział w multi.
