Nimir Rodzice – Przykładami znakomitych sportowców, którzy nie byli w stanie powtórzyć swojego klubowego sukcesu na szczeblu krajowym, są George Weah z liberyjskiej drużyny piłkarskiej i Steve Nash z kanadyjskiej drużyny koszykówki. Wykonali niesamowitą robotę, ale w sportach zespołowych wkład każdego jest kluczowy. Nimir Abdel-Aziz jest w ten sam sposób. Chociaż jego niesamowity poziom jako najlepszego strzelca turnieju w ostatniej Lidze Mistrzów i Lidze Narodów jest niezaprzeczalny, nie wystarczy, aby samodzielnie poprowadzić Holendrów do zwycięstwa.
Nimir, w przeciwieństwie do wspomnianych wyżej „niekoszyków”, faktycznie ma się czym chwalić. W 2001 roku Weah był najbliżej zwycięstwa. W eliminacjach do Mistrzostw Świata pomiędzy Liberią a Nigerią zadecydował jeden punkt. W tym momencie jego piłkarskie dni dobiegły końca. Dla kontrastu, Nash dał zespołowi szansę na sławę w 2000 roku. Kanada wygrała swoją grupę na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, chociaż ostatecznie przegrała z Francją. Po pierwszych dwóch rundach odpadł z czteroletniego konkursu. Najlepszy zawodnik zespołu wciąż nie wystarczył, aby dostać się do Aten. Nash nigdy nie reprezentował swojego kraju, nawet jako MVP NBA.
Abdel-Aziz zadebiutował w drużynie narodowej dziesięć lat temu, ale wszystko, co ma do pokazania, to brązowy medal Ligi Europy w 2019 roku i złoty medal z 2012 roku. Miejsce pod Pomnikiem Wagnera to trudne miejsce do pozytywnej oceny. Następnie reprezentacja Holandii brała udział w:Lidze Europy można myśleć jako o drugiej lidze europejskiej siatkówki, dlatego osiągnięcia tam również są znaczące. Wysyłają wiadomość, że drużyna należy do elity ligi. Podobne wnioski można wysnuć z przebiegu drużyny Orange do ćwierćfinału w tegorocznym EuroVolley, którego trenerem był Roberto Piazza. Jednak porównując wkład Nimira z resztą drużyny, łatwo zauważyć.
że napastnik Modeny nie może pomóc zespołowi przekroczyć określonego progu w pojedynkę.Abdel-Aziz zagrał w dwunastu z piętnastu meczów rozegranych w tegorocznej Lidze Narodów. Był rezerwowym na mecz z Polską. Zdobył piętnaście punktów lub więcej we wszystkich pozostałych jedenastu meczach z wyjątkiem jednego. Był także liderem zespołu w tym obszarze we wszystkich z tych zgromadzeń z wyjątkiem jednego.Podczas rozgrywek holenderskich najbardziej rozpowszechnionym widokiem była dostawa piłek do Nimir. Zdobył aż 43 ze 109 „punktów” swojego zespołu w rekordowym meczu z Francją. W całym turnieju zgromadził 264 punkty, o 30 więcej niż wicemistrz Klemen Cebulj io 63 więcej niż zdobywca trzeciego miejsca Maksim Michajłow.
Oczywiście pozycja siatkarza jest kluczowa. W większości dyscyplin sportowych celem drużyny atakującej jest zwycięstwo poprzez zgromadzenie jak największej liczby punktów. Kiedy przeciętni gracze są na tej pozycji, może to zmusić odbierających do bardziej agresywnych zagrań. Podczas mistrzostw Europy Nimir pełnił podobną rolę, jak lider zespołu. Do półfinału zdobył 173 punkty i był najcenniejszym zawodnikiem turnieju. Raczej nikt nie dogoni 29-latka, skoro wicemistrz Turcji Adis Lagumjiya wyeliminowany w 1/8 ma ich 124. W każdym z meczów, w których grał „z szachownicy”, gwarantował swojej drużynie najwięcej „punktów”. Ponadto cztery z siedmiu meczów miały ostateczne marginesy zwycięstwa na poziomie 30 lub więcej punktów.
Dobra gra Abdel-Aziza często nie była wspierana przez resztę drużyny, zwłaszcza tę odpowiedzialną za umieszczenie piłki.Silne relacje między rozgrywającym a ofensywnym graczem są kluczowe dla zwycięstwa. Nimir od dłuższego czasu jest jednym z najlepszych graczy na świecie na swojej pozycji, ale jeśli szukasz tam nazwisk Freeka De Weijera lub Wessela Keeminka, będziesz rozczarowany. Obaj plasują się niżej niż rozgrywający ostatnich lat dominujących drużyn ze Starego Kontynentu w rankingu rozgrywających EuroVolley, odpowiednio na 31. i 24. miejscu. Legendarny siatkarz poprowadził Pomarańczowych do olimpijskiej chwały w 1996 roku. powstrzymywany przez nierówną ilość poparcia, dlatego niewiele osiągnął.
Wierzę, że byłby wielką gwiazdą, gdyby dołączył do naszej reprezentacji 25 lat temu. Lepszy rozmiarem od wszystkich innych. Trudność polega na tym, że dzisiaj różnica w treningu jest dość oczywista. W jego zespole nie ma porównywalnych graczy. Na szczęście otaczało mnie około jedenastu kolegów z drużyny o podobnym poziomie umiejętności. Złoty medalista olimpijski z Atlanty ujawnił, że podpisał lukratywny kontrakt z reprezentacją Włoch przede wszystkim ze względu na swoją znakomitą grę. Sukces Abdel-Aziza w angielskiej Premier League pokazał, że twierdzenia czołowych graczy połowy lat 90. nie były czczą przechwałką .
Dziesięć lat temu Holender zrezygnował z gry w rodzimej lidze. W tym czasie trzykrotnie kończył sezon Serie A jako najlepszy napastnik ligi. Przez ostatnie dwa lata był także liderem ligi pod względem punktacji. Jego regularne spotkania należą do najlepszych w mieście. On i Trentino zremisowali na trzecim miejscu wliga w zeszłym roku. Drużyna Trentino również rywalizowała i wygrała aż do finału Ligi Mistrzów i półfinału Coppa Italia. Polscy kibice znają to drugie. ZAKSA Kdzierzyn-Kole zwyciężyła w najbardziej prestiżowych rozgrywkach klubowych w Europie. Nimir zakończył sezon Ligi Mistrzów jako najbardziej utytułowany zawodnik, choć przegrał mecz o złoty medal.
Przedstawiając Nimira, należy podkreślić rolę, jaką jego doświadczenie z siatkówką we Francji odegrało w ukształtowaniu jego charakteru. Reputacja Abdel-Aziza jako siły twórczej trwała do 2016 roku. To właśnie na tej pozycji dorastał grając w siatkówkę w Holandii, a później jako senior rozwijał się także we Włoszech, Turcji i… Kędzierzynie-Koźlu. W kadrze województwa opolskiego był jednak tylko rezerwowym zawodnikiem, a więcej akcji widział Paweł Zagumny. To był powód wyjazdu do Polski.
