Piotr Szczepanik Żona I Syn – Piotr Stanisław Szczepanik to znany polski muzyk, piosenkarz i aktor.
Podczas studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim karierę artystyczną rozpoczął w kabarecie „Czart”, z którym występował w placówce „Czarcia apa” na Starym Mieście w Lublinie oraz Akademii Medycznej „Dren 59”. Na krakowskim Studenckim Festiwalu Piosenki w 1963 roku po raz pierwszy wystąpił publicznie.
Żółte kalendarze, Kocha, W pogoni za Kormorany, Puste koperty, Zabawa Podmiejska, Nigdy więcej i wiele innych to tylko niektóre z jego najbardziej znanych dzieł. Na przełomie lat 60. i 70. wraz z Bohdanem Azuką i Jackiem Fedorowiczem współprowadził widowisko estradowo-kabaretowe „Wspierajmy się”. W latach 70. dawał solowe recitale pieśni i romansów oraz brał udział w programach muzycznych i poetyckich.
Nie zabrakło również muzyki Adama Nowaka. W latach 1980-1989 współorganizował Festiwal Piosenki Prawdziwej oraz koncerty z NSZZ „Solidarno” w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, które wówczas mieściło się w dawnym klasztorze OO. Trynitarzy przylegającym do kościoła św. ul. Solec 61 w Warszawie. Wyposażenie muzeum było nieco skromne; nieliczne sale, w których odbywały się koncerty i imprezy, były często przepełnione.
Wspaniała atmosfera, swoboda artystyczna i wysoki poziom artystyczny przyciągały wielu ludzi do Solca, gdzie „ponad pięćdziesiąt prawykonań, wieczorów poezji, pieśni i muzyki oraz wszystkich ich wykonań w latach 1983-1989 około siedmiuset” – czytamy w komunikat ze strony internetowej teatru. Piotr Szczepanik zaśpiewa „Bogurodzica, pieśń mojego ojca” na inaugurację wystawy Jacka Malczewskiego.
Odniósł tam wiele sukcesów i jeździł tam trzy razy w tygodniu. Po 1990 r. kierował Biurem Współpracy ze Środowiskami Twórczymi Kancelarii Prezydenta Lecha Wazy, aw 2005 r. był członkiem honorowego komitetu poparcia kandydatury Lecha Kaczyskiego na prezydenta. Głosował na Prawo i Sprawiedliwość w wyborach parlamentarnych w 2007 roku i zasiadał w honorowym komitecie poparcia PiS.
Głosował na Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich w 2010 roku. Występował na całym świecie, od rodzinnej Polski po Australię, Nową Zelandię, Kanadę i całą Europę. Zmarł 20 sierpnia 2020 r. Spoczął na Starym Cmentarzu Powązkowskim 1 września 2020 r., po uroczystej mszy świętej w katedrze lubelskiej za zmarłą na białaczkę w wieku młodzieńczym żonę Krystynę Wsowską-Szczepanik wiek 28 lat.
Głos tej osoby jest niezatarty. Świeży i przytulny, przywołuje najlepsze chwile i uczucia. Ale też smutne, z wielką tęsknotą. Utwory takie jak „Loving”, „Yellow Calendars” i „Chasing Cormorants” były jednymi z jego wielu szczerych hitów. Piotr Szczepanik przyszedł na świat w Walentynki, 14 lutego. Walkę z chorobą przegrał 20 sierpnia 2020 roku i zmarł. Los nie obszedł się z nim dobrze.
Po śmierci pierwszej żony spędził resztę życia desperacko unikając rozgłosu. Nigdy nie byłem wielkim fanem własnej twórczości” – przyznał. Na Piaskowej dorastał. Wspomnienia z tego czasu są ciepłe i mgliste, bo kojarzy mu się to z beztroską młodością. Zawsze miał głęboką miłość do pisania i literatury, nawet jako młody człowiek. Zaangażowałem się w sztuki, takie jak teatr lalek i recytacja poezji.
A pomysłodawcą gry był dyrektor Domu Kultury – dodał na jednym ze spotkań. Piotr Szczepanik po ukończeniu szkoły średniej pracował w Lubelskim Teatrze Lalki i Aktora. Po odrzuceniu go z aktorstwa zapisał się na Katolicki Uniwersytet Lubelski, aby studiować historię sztuki. Ani razu nie odczuwał wyrzutów sumienia. W tamtym czasie interesował się muzyką Elvisa Presleya i The Beatles.
Czart nie ustępował ze swoimi teatralnymi poszukiwaniami w studenckim kabarecie.Występował także w przedstawieniach teatralnych Akademii Medycznej Dren 59. Samo śpiewanie było dla mnie zabawą. Na studiach występowałam w przedstawieniach studenckich i kabaretach. Był rok 1963. Jego sława szybko rozeszła się po całej Polsce. Andrzej Korzyski znalazł go na lubelskim festiwalu.
Andrzeja Korzyskiego, którego ostatecznie komponował muzykę do śpiewanych przeze mnie piosenek, poznałem na festiwalu studenckim w Zagrzebiu – wspominał w jednym z wywiadów. Jego ulubionym sposobem na „wyładowanie emocji” był śpiew. Życie stawiał ponad wszystko. Krakowski Festiwal Śpiewaków Studenckich to miejsce, w którym po raz pierwszy świat poznał Piotra Szczepanika.
Zwyciężyła jego piosenka „Colleague Sun”. Nie był napompowanym artystą z wyglądu ani zachowania. Osobiście zaprosiłem go jako szefa studia, aby przyjechał do Warszawy i nagrywał z nami. Poeta Jerzy Miller, zdaniem Witka Pogranicznego, jest częstym gościem radiowego korytarza. Napisał tekst utworu. Złożyliśmy wniosek, aby „Żółte kalendarze” zostały radiową piosenką miesiąca.
Puścigany. O dziwo, udało mu się pozyskać słuchaczy balladami w tym samym czasie, gdy big-beat i rock’n’roll były w modzie. kiedy miał uderzyć szczyt wielkiego, ostrego beatu. Kiedy wszyscy zapuszczali włosy, uderzali w bębny i krzyczeli, „on delikatnie śpiewał swoje miłosne przeboje”, jak wspominała Maria Szabowska. Na co kontynuował: „Po prostu robiłem swoje”, jak zacytowano w wywiadzie dla Neon.info.
Czy to jazz, czy klasyka, lubił to wszystko. Piotr Szczepanik ożenił się z Krystyną Wąsowską, gdy miał zaledwie 22 lata; była o rok młodsza od niego. Tworzyli cudowną parę, ale nieszczęście prześladowało ich od samego początku. Żona Jagody zachorowała wkrótce po urodzeniu córki. Prognozy lekarzy brzmiały dla niej jak werdykt. Piotrek siedział całą noc, żeby to nagrać i to była ciężka praca.
