Syn Posłanki Nowickiej -Wanda Hanna Nowicka jest filologiem klasycznym i feministką, działaczką polityczną i społeczną z Polski. Urodziła się 21 listopada 1956 r. Współzałożycielka Stowarzyszenia na rzecz Neutralnego Państwa Neutralnego Światopoglądu; pierwsza przewodnicząca Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny w latach 1991-2011;
przewodnicząca honorowa od 2011 r. Obecnie pełni funkcję wiceprzewodniczącego Nowej Lewicy oraz posłanki na Sejm odpowiednio VII i IX kadencji. Uczęszczała do XVII Liceum Ogólnokształcącego im. absolwentka filologii starożytnej Uniwersytetu Warszawskiego. Lata 1985-1993 spędziła ucząc uczniów szkół średnich w Warszawie łaciny,
greki i angielskiego. W latach 2007-2008 była profesorem w Rutgers University’s Centre for Women’s Global Leadership. W latach 2016-2017 prowadziła studia podyplomowe Gender Studies w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. Studiowała bioetykę na Uniwersytecie Warszawskim i filozofię na jednym z paryskich uniwersytetów Sorbonie.
W 1990 współtworzyła Stowarzyszenie na rzecz Neutrum Światopoglądowego Neutralnego Państwa. Została przewodniczącą Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny w 1993 r. po tym, jak pomogła założyć organizację w 1991 r. W ramach swojej pracy z Holenderską Fundacją Kobiety na Falach przyczyniła się do sprowadzenia statku „Langenort” do Wadysawowa w 2003 r.
Pomogła w utworzeniu Społecznego Komitetu Organizacji Pozarządowych Pekin 1995, którego członkowie uczestniczyli w sponsorowanej przez ONZ konferencji w Pekinie poświęconej problematyce kobiet. Wanda Nowicka zabrała głos w sprawie trudnej sytuacji kobiet w Europie Środkowo-Wschodniej.
Podległa jej Sieć Kobiet Europy Środkowo-Wschodniej na rzecz Zdrowia i Praw Seksualnych i Rozrodczych , a ona pełniła funkcję jej dyrektora wykonawczego. Była członkiem Komitetu Doradczego UNFPA i specjalistką Programu Rozrodczości Człowieka Światowej Organizacji Zdrowia. Brała udział w wielu międzynarodowych konferencjach dotyczących praw człowieka.
Uczestniczyła w Kongresie Działań Kobiet i weszła w skład rady programowej grupy utworzonej z ruchu. W 2008 roku otrzymała nagrodę Uniwersytetu na Uchodźstwie od The New School za swoją pracę społeczną. Po tym, jak działaczka katolicka Joanna Najfeld wygłosiła następujący komentarz przeciwko Organizacja Wandy Nowickiej w 2009 roku Nowicka wniosła prywatny akt oskarżenia przeciwko Najfeldowi, zarzucając jej pomówienie.
Jesteś tylko kolejnym pracownikiem w tym sektorze. W 2011 roku Joanna Najfeld została w pierwszej instancji uniewinniona przez sąd rejonowy. W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, że Wanda Nowicka nadzorowała grupę, która otrzymała dofinansowanie od globalnej firmy farmaceutycznej produkującej środki antykoncepcyjne oraz globalnej organizacji pozarządowej zajmującej się produkcją i dystrybucją urządzeń aborcyjnych.
Zaskarżone orzeczenie Wandy Nowickiej z 2012 roku zostało utrzymane w mocy przez sąd drugiej instancji. Wanda Nowicka ustąpiła ze stanowiska szefowej Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny w 2011 roku po tym, jak została wybrana do parlamentu. Została mianowana honorową przewodniczącą grupy.
W 2012 roku stworzyła Nagrodę Kryształowego Świecznika dla wyróżnienia tych, którzy starają się stworzyć świeckie państwo. W latach 1980-1981 brała udział w NSZZ „Solidarność”. Działaczka polityczna od 1989 roku, pracowała z kilkoma organizacjami lewicowymi, zachowując jednak apolityczną postawę.
Złożyła wiele nieudanych ofert na mandaty polityczne. W 1991 kandydowała do Sejmu z listy Solidarności Pracy. W 1997 uzyskała 188 572 głosów, ubiegając się o mandat senatora z ramienia Związku Pracy w województwie warszawskim. Pełniła funkcję radnej pierwszej kadencji sejmiku mazowieckiego w latach 1998-2002,
będąc wybraną z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej z ramienia Polskiej Partii Socjalistycznej. Startowała w kolejnej turze wyborów samorządowych z listy SLD-UP i przegrała. Kandydowała w 2001 na posła z listy SLD-UP, aw 2005 na senatora z komisji SLD na wniosek Unii Lewicy. W obu przypadkach jej się nie udało.
W 2006 roku kandydując z ramienia PPR uzyskała 0,28 proc. głosów, czyli 1211 głosów, plasując się na ósmym miejscu na 10 kandydatów do Sejmu Wojewódzkiego i Prezydenta Warszawy. W 2011 roku ponownie miała kandydować do Sejmu z ramienia Partii Pracy. z listy SLD, ale znalazła się na drugiej liście Ruchu Palikota w okręgu warszawskim.
Z 7065 głosami zapewniła sobie miejsce w parlamencie. Została wybrana na wicemarszałka Sejmu VII kadencji w drugim głosowaniu 8 listopada 2011 r. Odmowa przyjęcia przez Janusza Palikothe dorocznych nagród Prezydium Sejmu była impulsem do wycofania przez Wandę Nowicką kandydatury na to stanowisko na początku 2013 r.
Wanda Nowicka nie złożyła rezygnacji ze stanowiska, dlatego 13 lutego 2013 roku została wyrzucona z klubu poselskiego Ruchu Palikota. Sejm kilka dni głosował przeciw odwołaniu jejwcześniej różnicą 245 do 45. We wrześniu 2013 roku zadeklarowała utworzenie grupy Równość i Nowoczesność, która ostatecznie połączyła się z sojuszem Europa Plus.
W 2014 roku zaproponowała uhonorowanie Zofii Moraczewskiej poprzez nazwanie jej imieniem jednej z sal sejmowych. nie zdobyła mandatu do Parlamentu Europejskiego w wyborach w 2014 roku, uzyskując 7479 głosów w okręgu Warszawa I. Swoją kandydaturę na prezesa UP zgłosiła 21 lutego 2015 roku. Jej kampanię poparła polska lewica, PPS i Socjaldemokratyczna Partia Polski.
Nie zebrała jednak 100 000 podpisów potrzebnych do formalnego zarejestrowania się jako kandydatka. W wyborach do Sejmu w 2015 roku reprezentowała podwarszawski okręg wyborczy partii Zjednoczonej Lewicy. Mimo zdobycia 20 503 głosów jej komitet wyborczy nie uzyskał wymaganej liczby głosów. ponownie wybrany.
Zgłosiła swoją kandydaturę do Parlamentu Europejskiego w województwie kujawsko-pomorskim na partię Wiosna w marcu 2019 roku. Otrzymała 21 993 głosów, co nie wystarczyło, by zostać europosłem. Od 2010 r. jest organizatorem Wiosny w Gliwicach.
