Nimir Abdel-Aziz Rodzice Pochodzenie – Przykładami znakomitych sportowców, którzy nie byli w stanie powtórzyć swojego klubowego sukcesu na szczeblu krajowym, są George Weah z liberyjskiej drużyny piłkarskiej i Steve Nash z kanadyjskiej drużyny koszykówki. W sportach zespołowych, nawet jeśli jeden zawodnik wyróżnia się, zespół jako całość musi dobrze sobie radzić.
Nimir Abdel-Aziz jest w ten sam sposób. Chociaż jego niesamowity poziom jako najlepszego strzelca turnieju w ostatniej Lidze Mistrzów i Lidze Narodów jest niezaprzeczalny, nie wystarczy, aby samodzielnie poprowadzić Holendrów do zwycięstwa. Nimir, w przeciwieństwie do wspomnianych wyżej „niekoszyków”, faktycznie ma się czym chwalić. W 2001 roku Weah był najbliżej zwycięstwa.
W eliminacjach do Mistrzostw Świata pomiędzy Liberią a Nigerią zadecydował jeden punkt. W tym momencie jego piłkarskie dni dobiegły końca. Dla kontrastu, Nash dał zespołowi szansę na sławę w 2000 roku. Kanada wygrała swoją grupę na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, chociaż ostatecznie przegrała z Francją. Nie wrócił do rywalizacji po czteroletniej przerwie. Mimo że byli najlepszą drużyną, nie dotarli do Aten.
Wysyłają wiadomość, że zespół jest jednym z najlepszych w lidze. Podobnego świadectwa dostarczają wyniki drużyny Orange prowadzonej przez Roberto Piazza na tegorocznym EuroVolley, w którym awansowała do ćwierćfinału turnieju. Oczywiste jest, że Nimir, napastnik Modeny, nie może samodzielnie przeprowadzić drużyny poza określony punkt, gdy jego wysiłki są porównywane z wysiłkami reszty drużyny.
Abdel-Aziz zagrał w dwunastu z piętnastu meczów rozegranych w tegorocznej Lidze Narodów. Był rezerwowym na mecz z Polską. Zdobył piętnaście punktów lub więcej we wszystkich pozostałych jedenastu meczach z wyjątkiem jednego. Co więcej, tylko raz na te wszystkie spotkania nie był pod tym względem liderem zespołu. Zwycięstwa na polu obrony w siatkówce nadal mają pewną wagę.
Zdjęcia Nimira odbierającego hurtową dostawę piłek były wszechobecne podczas holenderskich gier. Prawie 40% wszystkich „punktów” zespołu zdobył przez niego w rekordowym spotkaniu z Francją. W całym turnieju zgromadził 264 punkty, o 30 więcej niż wicemistrz Klemen Cebulj io 63 więcej niż trzeci w tabeli Maksim Michajłow. Pozycja zawodnika ma kluczowe znaczenie w siatkówce.
Atakujący mają za zadanie zmaksymalizować łączną liczbę punktów swojego zespołu. Podczas Mistrzostw Europy Nimir pełnił również rolę silnego lidera. Aż do półfinału, jego 173 punkty uczyniły go najbardziej produktywnym graczem turnieju. Adis Lagumjiya z Turcji, który jest na drugim miejscu, ma 124, więc jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek dogonił 29-latka.
Kiedy grał „z szachownicy”, jego drużyna zawsze wygrywała większą przewagą „punktów”. Ponadto cztery z siedmiu meczów miały ostateczne marginesy zwycięstwa na poziomie 30 lub więcej punktów. Dobre występy Abdel-Aziza były często osłabiane przez brak koordynacji zespołu, aw szczególności przez zawodnika odpowiedzialnego za umieszczanie piłki.
Nie możesz liczyć na wygraną bez solidnego połączenia między rozgrywającym a napastnikiem. Nimir od dłuższego czasu jest jednym z najlepszych graczy na świecie na swojej pozycji, ale jeśli szukasz tam nazwisk Freeka De Weijera lub Wessela Keeminka, będziesz rozczarowany. Zajmują odpowiednio 31. i 24. miejsce wśród rozgrywających EuroVolley, za zawodnikami z czołowych drużyn Starego Kontynentu w ostatnich sezonach.
W lipcowym wywiadzie rozmawiałem z Basem van de Goorem o obecnym składzie holenderskim. Legendarny siatkarz poprowadził Pomarańczowych do olimpijskiej chwały w 1996 roku. Uważa, że Abdel-Aziz odnosi ograniczone sukcesy, ponieważ nie otrzymuje wystarczającego wsparcia. Myślę, że byłby wielką gwiazdą, gdyby grał w naszej drużynie narodowej dwadzieścia pięć lat temu.
Lepszy rozmiarem od wszystkich innych. Trudność polega na tym, że dysproporcje w edukacji są widoczne we współczesnym społeczeństwie. W jego zespole nie ma porównywalnych graczy. Na szczęście otaczało mnie około jedenastu kolegów z drużyny o podobnym poziomie umiejętności. Sukces Abdel-Aziza w drużynie klubowej pokazuje, że twierdzenia czołowych graczy w połowie lat 90. nie są pustymi przechwałkami.
Dziesięć lat temu Holender zrezygnował z gry w rodzimej lidze. W tym czasie trzykrotnie kończył sezon Serie A jako najlepszy napastnik ligi. Ponadto przez ostatnie dwa lata z rzędu prowadził wszystkich strzelców w lidze. Kluby, w których bywa, często zaliczane są do najlepszych. W poprzednim sezonie zremisował z Trentino o trzecie miejsce w lidze. Oprócz finału Ligi Mistrzów, drużyna Trentino awansowała do półfinału Coppa Italia.
Przedstawiając Nimira, ważne jest, aby podkreślić rolę, jaką jego doświadczenie z siatkówką we Francji odegrało w ukształtowaniu jego charakteru. Abdel-Aziz miał reputację innowatora do 2016 roku. To tutaj doskonalił swoje umiejętności siatkarskie jako młodzieniec w Holandii i tam kontynuował dojrzałość jako senior, grając we Włoszech, Turcji i… Kdzierzyn- Kole.
Więcej akcji w drużynie województwa opolskiego widział Paweł Zagumny, który spadł z ligiprzysiadł na ławce. Z tego powodu wyjazd do Polski trwał tylko rok. Następnie, pod koniec pierwszej kampanii, został mianowany sekretarzem w Poitiers. Przez długi czas myślałem o karierze w ataku. Kiedy dorastałem, nie byłem szczególnie wysoki, więc zaakceptowałem swój niski wzrost, grając jako rozgrywający.
Szybko awansowałem do niższej ligi i wysłano mnie do Włoch. W tamtym momencie nie byłem zainteresowany przyjęciem ofensywnej postawy. Ze względu na kontuzje drużyny, w zeszłym sezonie zacząłem cztery mecze jako napastnik. Grało mi się dobrze i zacząłem się nad tym zastanawiać. Abdel-Aziz powiedział w 2017 roku serwisowi „World of Volley”: „Po sezonie niespodziewanie dostałem dwie lub trzy oferty za napastnika i pomyślałem, że teraz albo nigdy, więc dokonałem zmiany”.
