Krystyna Aldridge-Holc Wikipedia – Prezes Fundacji Polsat Krystyna Aldridge-Holc została wybrana w powszechnym głosowaniu jako jedna z „21 osób Flexi na XXI wiek”. Głosowanie zarządza platforma Flexi.pl, która zachęca do zaangażowania osoby w wieku 50+. Termin oddania głosu na tegorocznych wyjątkowych ludzi, których czyny zostały docenione przez społeczeństwo, upływa 20 listopada. Każdy głosujący ma trzy możliwości.
Plebiscyt ma na celu uznanie wkładu osób, które osiągnęły sukces w wieku powyżej 50 lat w różnych dziedzinach, w tym w biznesie, kulturze, nauce, działalności społecznej i sporcie, a także podniesienie świadomości społecznej, że osoby urodzone w latach 50. ukształtowały współczesny świat i chcą to kontynuować, wprowadzając zmiany, dając przykład i przekazując swoją mądrość kolejnym pokoleniom.
Fundacja Polsat to organizacja z siedzibą w Warszawie, która działa na terenie całej Polski, pomagając pokrzywdzonej młodzieży i dorosłym. W dniu 6 grudnia 1996 roku został otwarty dla biznesu. Jednym z rodzajów działań organizowanych przez Fundację są zbiórki publiczne. Pieniądze są wykorzystywane głównie na pomoc małym dzieciom w takich sprawach, jak skomplikowane operacje, leki i inne rodzaje opieki.
Procter & Gamble, PTK Centertel, Polkomtel, Polska Telefonia Cyfrowa, Telewizja Polsat czy Danone to tylko niektóre z firm, które w ostatnich latach hojnie wsparły Fundację. Działalność statutowa Fundacji przyniosła w 2010 roku 18 392 478,58 zł przychodów i 16 681 519,30 zł wydatków. Głową państwa jest Krystyna Aldridge-Holc. Oprócz Krystyny Aldridge-Holc jest wielu innych zasłużonych kandydatów, takich jak Urszula Dudziak, Wojciech Eichelberger, Marek Kamiński, Krystyna Janda czy Anda Rottenberg.
Świat jest pełen jednostek, które zmagają się z trudnościami, a jeśli mamy oczy, które to rozpoznają, będziemy również w stanie dostrzec możliwości, które dzięki temu istnieją. Na przykład Fundacja POLSAT pomaga chorym i niepełnosprawnym w zakupie leków, pokrywając koszty ubezpieczenia. Z drugiej strony pomoc może przybrać formę czegoś tak prostego, jak pójście na zakupy spożywcze dla starszego lub chorego sąsiada.
Wszystko, co musisz zrobić, to spojrzeć na tę osobę w sklepie i powiedzieć: „Może mogę coś dla ciebie zrobić”. Przykładów tego typu jest wiele. Trzeba tylko tego chcieć. Które polskie społeczności najbardziej potrzebują pomocy? Takich osobników jest pokaźna liczba. Niezaprzeczalnie dzieci z chorobami lub upośledzeniami. Seniorzy, osoby w podeszłym wieku, często nie mają gotówki i nie stać ich na niezbędne leki lub wydatki na życie.
Robimy to, kiedy jesteśmy zdrowi, atrakcyjni i jesteśmy w kwiecie wieku. Kiedy dziecko jest chore lub niepełnosprawne, potrzebuje rodziców bardziej niż kiedykolwiek. To świetna wiadomość, jeśli twoi rodzice mogą sobie na to pozwolić. Jeśli nie, wkraczają organizacje non-profit, które dostarczają i transportują tę pomoc. Myślę, że to jasne, że pomoc dla dzieci rośnie, podczas gdy pomoc dla osób starszych maleje.
Stacja nie tylko gra w luźną i relaksującą taryfę. Interwencja, Państwo w państwie, Nasz nowy dom to tylko niektóre z społecznie ważnych programów emitowanych w Polsacie. Mam wrażenie, że wynika to przede wszystkim z osobowości jednostki. To cecha genetyczna, więc albo się ją ma, albo nie. Kiedy myślę o moich rodzicach, myślę o tych, którym zawsze pomagali. Zarówno twoje serce, jak i oczy muszą być szeroko otwarte.
Narażenie na ten wzorzec we wczesnym dzieciństwie doprowadziło mnie do przekonania, że moje własne pragnienie pomocy jest podobnie kształtowane przez przykład i wartości mojej rodziny. Przez to stałem się celem. Starałem się też pomagać innym, gdzie tylko mogłem. Dlatego od ośmiu lat na co dzień pracuję w Fundacji Polsat, gdzie służę biednym dzieciom. To mnie dopełnia pod każdym względem.
Chodzi o bycie miłym człowiekiem i pomaganie innym. Danie komuś tego poczucia wyróżnienia może pomóc mu uświadomić sobie, że nie jest sam i zachęcić go do dążenia do lepszej jakości życia. Kluczowe znaczenie ma sposób, w jaki postrzegana jest druga osoba. Zapewnia nie tylko wzmocnienie fizyczne, ale także psychiczne. Jest to również kluczowy punkt. Najwyższe piętro, czyli głowa, jest najważniejsze, jak lubię mówić.
Sytuacja człowieka poprawia się, gdy ma on nadzieję, że będzie lepiej i wie, że ktoś mu pomoże. Jest w stanie lepiej pokonać swoje dolegliwości lub inne przeszkody. Od czasu do czasu, chociaż telefon jest znacznie częściej do naszej komunikacji. Przy okazji określonych wydarzeń, np. koncertów, podopieczni zapraszani są na spotkania. Jednak zazwyczaj jest to komunikacja na odległość.
Czy ten kontakt ma dla Ciebie jakieś znaczenie? Tak. Zbliża się do najbardziej wrażliwych, wrażliwych obszarów duszy człowieka. Jednak zawsze robimy dla nich wszystko, co w naszej mocy, niezależnie od tego, czy możemy sobie na to pozwolić. Cały personel jest bardzo uważny na nich i ich wymagania. Dzieje się tak dlatego, że idealny kandydat będzie miał określoną osobowość, zestaw
cechy i poziom motywacji do pracy. Na szczęście ludzie, którzy mi pomagają, od bardzo dawna wykonują świetną robotę. Z tego powodu zgromadziliśmy niesamowitą klientelę około 37 000 osób, które regularnie polegają na naszych usługach. Podziękowali nam i przesłali kartki. Dzieci tworzą dla nas figurki. To wszystko jest dla mnie bardzo przyjemne i satysfakcjonujące. Mówiłeś o swoich współpracownicach.
Czy kobiety są bardziej bezinteresowne niż mężczyźni? Nie chcę sprawiać wrażenia, że kobiety są lepsze, a mężczyźni gorsi. Bo widać, że ta zdominowana przez mężczyzn załoga, która pracuje ze mną od lat, jest bardzo poruszona losem dzieci, kiedy remontujemy szpitale. Byłem świadkiem różnych emocji, w tym łez w ich oczach. Są chętni do pomocy, a czasami nawet wykraczają poza warunki umowy.
